وبلاگ شخصی علی زمانی

من گره می خورم به چشمهایت
تو ، فریب می خوری ، از چشم هایش 
من ، اسیر نبودنت می شوم
تو ، غرق التماسش می شوی 
من ، طاقتم می برد
تو ، چشمهایت خیس میشود
من ، اسمت را ، کنار خودم دفن می کنم 
تو ، خودت را زیر سایه هایش ، گدایی میکنی
او هنوز گره خوردست به دستان من و شب ها به التماس من خودش را فریب میدهد ! 
من ، هنوز مانده ام چگونه تو خودت را در او گم کردی ...