وبلاگ شخصی علی زمانی

در سرابی از درد ، من هر روز حرف هایم را برایت می نوشتم ، به امید روزی که برگردی ..

زمان میگذشت و تو بر نگشتی  و من همیشه حرفهایم را برایت مینوشتم

روزها مثل تکه های از یک مفعوم گیج و مبهم ، تند تند از ذهنم می گزرند و من تو را ملتمسانه خواهم هاست ...

 یک سال بزرگتر شدن ، شاید هم یک سال پیرتر شدن  ، 

مثل همیشه حرفهایم را با دردی غریب شروع خواهم کرد تا شاید روزی پیدایش کنم ، کسی را که هرگز نخواهم فهمید که چرا اینگونه دنبالش بوده ام .

8 اردیبهشت ، تولد خودم مبارک ...